معماری سازمانی (Enterprise Architecture) رویکردی جامع و یکپارچه است که جنبه‌ها و عناصر مختلف یک سازمان را با نگاه مهندسی، تفکیک و تحلیل می‌نماید و شامل مجموعه مستندات، مدل‌ها، ماتریس‌ها، استانداردها و اقدامات اجرایی برای حرکت از «وضع موجود» به «وضع مطلوب» با محوریت فناوری اطلاعات و ارتباطات است. هدف این رویکرد خلق ارزش و ارتقاء بلوغ قابلیت‌های سازمان است و این کار از طریق همسوسازی قابلیت‌های فاوا با اهداف کلان و استراتژی‌های سازمان انجام می‌شود.
معماری سازمانی سه دیدگاه «برنامه‌ریزی استراتژیک»، «کسب‌وکار» و «فناوری» را در سازمان همراستا می‌کند.
این رویکرد، با توسعه یک مخزن پویا از اطلاعات دقیق در مورد سازمان، کسب‌وکارها، راهبردها، فرآیندها، اطلاعات، خدمات، برنامه‌ها، زیرساخت‌ها، افراد، موقعیت‌های جغرافیایی و نحوه توزیع این موارد، فونداسیونی را برای تصمیم‌گیری‌های آگاهانه توسط مدیران سازمان فراهم می‌سازد.
بطورکلی برای طبقه‌بندی اشیاء فوق که جنبه‌ها و حوزه‌های مختلف سازمان را توصیف می‌کنند، وسیله‌ای لازم است که به آن «چارچوب» گفته می‌شود. «توگف» یکی از چارچوب‌های مطرح معماری سازمانی است که توسط مؤسسه اوپن‌گروپ توسعه یافته و در توسعه آن شرکت‌های بزرگی نظیر مایکروسافت، آی‌بی‌ام، سَپ، اچ‌پی، اوراکل، سیسکو، اپل و اَکسنچر مشارکت داشته‌اند.
معماری سازمانی برای سازمان‌ها مزایای زیادی دارد:
- نگاه جامع به راهکارها، استانداردها و فناوری‌ها
- کاهش هزینه‌ها و جلوگیری از دوباره‌کاری‌ها در فاوا
- تحقق ارائه خدمات یکپارچه از پنجره واحد به ذینفعان
- زمینه‌سازی برای پایش متمرکز خدمات الکترونیک وبهبود مستمر شاخص‌ها
- هماهنگ‌سازی معماری سازمان‌ها با معماری دولت الکترونیک
